روان کننده ماده ای است که با قرار گرفتن میان دو سطح سبب کاهش نیروی مقاومت در برابر حرکت یا اصطکاک جهت شروع یا ادامه حرکت نسبی میگردد. هر زمان که سطوح اجسام در تماس با یکدیگر حرکت نسبی سطوح میگردد. اصطکاک عبارت است از نیروی مقاومت در برابر حرکت نسبی و ساییدگی، عمل تخریب و گسستگی ذرات ماده است که در نتیجه تماس سطحی در حرکت نسبی و در اثر نیروی اصطکاک پدید میآید. به غیر از موارد بخصوصی که وجود اصطکاک برای وقوع حرکت و یا ایجاد سکون در حرکت مورد نیاز و مطلوب است. در اکثر موارد و بخصوص در مکانیزمهای متحرک در ماشین الات که برای تحمل بار و انتقال نیرو و حرکت طراحی شده اند، دو پدیده اصطکاک و ساییدگی پدیدههای نا مطلوبی به حساب میایند. اصطکاک باعث هدر رفتن انرژی مکانیکی و تبدیل به حرارت ناخواسته و ساییدگی باعث از بین رفتن قطعات و در نتیجه کاهش عمر مفید ماشین آلات میگردد.
تاریخ بشر پر از شواهدی است که نشان میدهد در روزگاران گذشته به طور معمول از چربی حیوانات و روغن های روان کننده در محور ارابه ها و گاری و حتی روان کنندههای جامد و گرافیت و پودر تالک به منظور تسهیل بر روی سطوح در تماس با یکدیگر استفاده میشده است.
روانکاری و انواع رژیمهای روانکاری
نقش اصلی روانکار ایجاد محافظت در برابر سایش و اصطکاک در قطعات متحرک است، براساس نوع تماس سطح، انواع رژیم روانکاری به انواع ذیل طبقه بندی میگردند.
1-روانکاری هیدرودینامیک
در این نوع رژیم روانکاری هیچگونه تماس سطح به سطح وجود نداشته است و تنها اصطکاک، اصطکاک داخلی روغن است.
2-روانکاری الاستو هیدرودینامیک
دو سطح توسط یک لایه بسیار نازک فیلم سیال از هم جدا شد.
3-روانکاری الاستو هیدرو دینامیک
دو سطح توسط یک لایه بسیار نازک فیلم سیال از هم جدا میشوند.
4-روانکاری مخلوط
دو سطح گاهی از هم جدا و گاهی در تماس هستند.
5-روانکاری لایه مرزی
در این سیستم دو سطح حتی در حضور سیال معمولا در تماس بایکدیگر هستند. علاوه بر روانکاری توسط سیال، لایه روانکار جامد نیز وجود دارد که در این حالت یک فیلم جامد دو سطح را از هم جدا مینماید.
افزودنیهای لایه روانکاری مرزی
مهمترین افزودنیهای روانکاری لایه مرزی شامل بهبود دهنده های اصطکاک، افزودنی ضد سایش و افزودنی فشار پذیر میباشد.
1-کاهش اصطکاک و سایش در سطوحی که در تماس با همدیگر هستند. 2-تشکیل فیلم محافظ 3-جلوگیری و یا کاهش چسبندگی و به هم پیوستگی در سطوح سخت و زبر.
بهبود دهنده های اصطکاک
این افزودنیها ترکیبات شیمیایی فعال کننده سطح که با کاهش ضریب اصطکاک سبب کاهش سطح تماس (اصطکاک لغزشی و چرخشی) میشوند. زمانی که تماس جزیی است، این مولکول ها با ایجاد یک لایه محافظ از تماس سطوح فلزی به یکدیگر جلوگیری مینمایند.
انواع افزودنیهای بهبود دهنده اصطکاک
1-بهبود دهنده اصطکاک آلی
این بهبو دهنده ها در ساختارشان کربن و هیدروژن و اکسیژن وجود دارد و به عنوان بهبود دهندههای اصطکاک مایع نیز شناخته میشود.
این افزودنی ها، ترکیبات قطبی هستند که از دو بخش تشکیل شده اند.سر قطبی و دم غیر قطبی که از هیدروکربنهای راست زنجیر با حداقل 10 اتم کربن تشکیل شده است. سرهای قطبی بر سطح فلز قرار گرفته و دمهای روغن دوست( غیر قطبی نه تنها سبب افزایش انحلال در روغن میشوند، بلکه با ایجاد یک لایه از تماس دو سطح فلز جلو گیری می نماید. زنجیرهای غیر قطبی توسط نیروهای واندروالسی و سرهای قطبی توسط نیرو های دو قطبی در کنار یکدیگر قرار میگیرند.
طرز قرار گیریآن ها همانند الیاف فرش در کنار یکدیگر میباشد که به صورت عمودی در کنار یکدیگر قرار میگیرند.
2-بهبود دهنده های اصطکاک جامد
دارای ترکیبات فلزی مانند MoS2
3-عملکرد انواع بهبود دهنده های اصطکاک
1-تشکیل لایه های محافظ از طریق واکنش
در این مکانیسم لایههای محافظتی توسط واکنش شیمیایی ماده بهبود دهنده با سطح فلز ایجاد میشود. این واکنش در دما و فشار متوسط و تحت تاثیر فعالیت شیمیایی فسفر و گوگرد ایجاد میشود. مثال هایی از این دسته شامل اسیدهای چرب اشباع، فسفریک و تیو فسفریک اسیدها هستند.
2-تشکیل لایههای محافظ از طریق جذب سطحی
این مکانیسم وابسته به طبیعت قطبی مولکولها است، بهبود دهندههای آلی حل شده در روغن با نیروی جذب قوی بر روی سطح فلز نگه داشته میشوند. بدین ترتیب که سر قطبی بر روی سطح فلزی متصل شده و دم هیدروکربنی در روغن حل میشود. مثالهایی از این دسته شامل اسیدهای کربوکسیلیک با طول زنجیر بلند، استرها، اترها و آمینها میباشند.
3-تشکیل پلیمر
تحت تاثیر بار و دمای ناشی از اصطکاک یک فیلم پلیمری ایجاد میشود. بهبود دهنده های اصطکاک در شرایط سایش خفیف میتواند عمل نمایند، اما زمانی که سطوح تحت تاثیر فشار بالاهای قرار میگیرد. با توجه به اینکه نیروی بین زنجیره های هیدروکربنی از نوع واندروالسی که بسیار ضعیف باشد: تحمل شرایط فشار نیز برای این دسته از افزودنی ها امکان پذیر نیست و لازم است از ترکیبات دیگری بنام افزودنیها امکان پذیر نیست و لازم است از ترکیبات دیگری بنام افزودنیهای ضد سایش استفاده شود.