یکی از مهمترین وظایف روانکار کاهش اصطکاک و جلوگیری از سایش است؛ به همین دلیل در فرمولاسیون آنها با توجه به شرایط عملکردی باید از افزودنی های ضد سایش و فشار پذیر مناسب استفاده نمود. این مواد با تشکیل یک فیلم نازک روی فلز از خوردگی فلز زیرین جلوگیری می کنند. یکی از شاخص ترین مواد آلی ضد سایش، زینک دی آلکیل دی تیو فسفات (ZDDP) است که به طور وسیع برای کاهش ساییدگی در پمپ های هیدرولیک، دنده، انتقال دهنده ها و روغن های موتور مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین زمانی که شرایط فلز با فلز سخت تر شده و افزایش فشار و دما نیز مطرح باشد، فیلم روانکار تحت فشار بسیار شدید قرار می گیرد. در چنین شرایطی فاصله ی بین سطوح فلزی عملا از بین رفته تا جایی که سایش ابجاد شده منجر به ایجاد جوش و چسبندگی دو سطح می گردد. چنین شرایطی را می توان در دنده های دیفرانسیل خودرو ها مشاهده نمود. در این موارد استفاده از مواد افزودنی فشار پذیر (EP) ضروری می باشد. این دسته از ترکیبات از یک سر قطبی و دم غیر قطبی تشکیل شده اند که سر های قطبی با قرارگرفتن روی سطوح فلزی و تشکیل لایه از چسبیدن سطوح در شرایط عملکردی سخت و فشار زیاد ممانعت  به عمل می آورند. مهمترین ترکیبات این افزودنی ها فسفر و گوگرد می باشد.